میلیون‌ها زن، مرد و کودک افغانستانی در وضعیت بی‌پناهی، بی‌سرزمینی و محروم از حقوق ابتدایی انسانی به سر می‌برند.

اخراج‌های اجباری، بازداشت‌های خودسرانه، تبعیض نژادی، فقر ساختاری، نبود دسترسی به آموزش و خدمات درمانی، و ترس همیشگی از خشونت، تنها بخشی از واقعیت تلخ زندگی آنان است.

در این نامه، با خطاب قرار دادن سازمان‌های بین‌المللی، کشورهای عضو کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل (UNHCR) و رسانه‌های آزاد جهان، از جامعه جهانی خواسته‌ایم که سکوت را بشکند، مسئولیت بپذیرد و برای پاسداشت کرامت انسانی و حفاظت از حقوق پناهجویان افغانستانی، اقدامات فوری و مؤثر انجام دهد.

OPENST~1