بشرفطرتا به ارزشها بها داده وارزش هم براصولی جاودانگی استواربوده زمان ومکان نمی شناسد تعظیم یعنی بها دادن به ارزشها بوده و می باشد.

دربین مخلوقات انسان تنها موجودیست که نیاز به باور دارد همین باور است که به انسان تحرک می بخشد انسانهای بدون باور بی تحرک ؛ بی انگیزه بوده و همین بی باوری اورا در دنیای بی ارزشی و بی ثباتی سرگردان می سازد.

قرنهاست که انسانهای باورمند به ارزشها ، از مکتب عشق و ایثار حسین (ع) پیروی می نمایند واین ارج گذاری ها هم بر مبنای ارزش ها استواربوده واکثریت راهروان او براین ایده به اوعشق می ورزند. اساس وفلسفه چنین است حالا کسی این باوررا طوری دیگربرای خودش تفسیرکند وان تعبیر به همان کس و یا همان جمع برمیگردد؛درحالیکه باشفافیت تمام ارزش وفلسفه ای آن آشکار و روشن میباشد.

فلسفه قیام امام حسین بر پایه ظلم ستیزی استوار بوده وعقل سلیم منکر این اصل نخواهند شد. بااندک دقت اگر به این حادثه تراژدی ودرعین حال الگو سازکربلا بنگریم خواهیم دید دریکطرف ظالم وطرف دیگر مظلوم بوده واینکه ظالم محکوم و مذموم است درآن شکی نیست روشن و واضح است که ظلم وظالم را فطرت انسان نمی پذیرد.

بااندکی تامل خواهیم یافت که بی رحمی وستم در کربلا انجام یافته است واین گونه جنایت منحصر به فرد بوده وتاریخ شاید اینگونه قساوت را بخود کمتردیده باشد.

دراین حادثه دو جبهه با دو ایده متفاوت صف آرایی کرده است یکطرف عدالت خواهی وحق خواهی است طرف دیگرش بی عدالتی وبی ارزشی است. یکطرف فداکاری و وفاداری است طرف دیگر بی وفایی ونامردی است. یکطرف بدعت وقساوت است طرف دیگر ایثار وشهامت است. یکطرف شجاعت وپایداری است وطرف دیگر بی رحمی ونا پایداری است.

دراین نبرد از طفل شش ماهه تا پیرمرد هفتاد ساله جان باخته وحتی به اجساد شهدا بعد از انکه به خاک خون غلتیدند رحم نشده است به زنان واطفال اسیربی رحمانه  تاخت تاز شده است.

واقعه عاشورا راباید از زوایای مختلف به بررسی گرفت تنها به جنبه عاطفی آن اکتفا نگردد که این واقعه توجه لازم به اطراف مختلف آن دارد.

در باورهای انسان ها اعم از مذهبی وغیر مذهبی ، افراط وتفریط موجود است دربرداشت وگرامیداشت واقعه کربلا نیز افراط وتفریط وجود داشته و دارد متاسفانه جمعی بنام دوستان امام حسین(ع) گاهی به رسم اطاعت از او، براو ستم می کنند هر چند اینگونه اعمال از طرف منتقدین صالح به مرام حسین(ع) مورد نقد قرار می گیرد ولی بلوای عوام زدگی صدای صالحان راه امام را گاهی به خاموشی وبی صدایی تبدیل می نماید. وگاهی هم به مرام والای حسین(ع) توسط بعضی ها نسبت های نا روایی مانند جنگ دو قبیله تعبیر تفسیر می گردد که اینگونه تلقی را به جز ناتوانی وضعف بینش انها چیزی دیگری را نتوان به آن نسبت داد.

عاشوراسندیست برای آزادی وآزادگی واین سند نمایندگی از مظلومیت انسان عدالت خواه می نماید.

همانطوریکه آزادگی وآزاد اندیشی توسط لشکریان کوفه وشام درسال 61 هجری در روزعاشورا مورد هجوم قرار گرفت زیرسوال بردن راه ومرام حسین نیز مانند حمله به کاروان حسینی خواهد بود.

فراموش نکنیم که انقلاب کربلا به اکثر حرکتهای عدالتخواه وجنبش های حق خواه بی تاثیر نبوده است. چنانچه مهمتا گاندی به صراحت می گوید:
من زندگی امام حسین، آن شهید بزرگ اسلام را به دقّت خوانده‌ام و توجّه کافی به صفحات کربلا کرده‌ام بر من روشن شده است که اگر هندوستان بخواهد یک کشور پیروز گردد، باید از امام حسین پیروی کند .  گاندی می گوید: در جنبش استقلال خواهی هندوستان از حرکت امام حسین الهام گرفته ام.

وتوجه باید داشت که جنبش عدالت خواهی عاشورا را بامعیار های قریه و قبیله ویا با ملاکهای به ظاهر جذاب ودلچسب در محک سنجش نمی توان قرار داد. و بهترآن خواهد بود که با درک دقیق از تاریخ اسلام وارزشهای انسانی ، عدالتخواهی و ظلم ستیزی این حادثه رابه بررسی قرارداد.